Tarım işçilerinin 2011 yılı ücretleri

Hanehalkı tarım işletmelerinde çalışan mevsimlik işçilerin ortalama günlük ücreti geçen yıl, önceki yıla göre yüzde 12,44 oranında artarak 32,91 liraya yükseldi. Sürekli tarım işçilerinin ortalama aylık ücretleri ise aynı dönemde yüzde 10,75 arttı ve 978,97 lira oldu.

2010 yılında tarımda çalışan mevsimlik işçilerin günlük ücreti 29,27 lira, sürekli işçilerin aylık ücreti ise 883,92 lira düzeyindeydi.

Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) 2011 Tarımsal İşletmeler (Hanehalkı) Ücret Yapısı Araştırması sonuçlarını açıkladı.

Buna göre, mevsimlik tarım işçilerinin günlük ücreti, geçen yıl 3,64 lira, sürekli işçilerin ortalama aylık ücreti ise 95,05 lira arttı.

Mevsimlik tarım işçilerinde, günlük ortalama ücret, kadın işçilerde 28,52 lira, erkek işçilerde ise 38,41 lira oldu. Mevsimlik kadın tarım işçilerinin ortalama günlük ücretleri 2010 yılına göre yüzde 15,23, erkek işçilerin ücreti de yüzde 11,08 artış gösterdi.

Sürekli tarım işçilerine ödenen ortalama aylık ücret ise 2010 yılına göre kadın işçiler için yüzde 2,27 oranında artarak 748,14 lira, erkek işçiler için de yüzde 12,79 oranında artarak bin 21,76 lira oldu.

Mevsimlik tarım işçilerine en yüksek ortalama günlük ücret, kadın işçiler için Giresun'da erkek işçiler için de Ardahan'da ödendi. Giresun'da kadın işçiler günlük ortalama 37,36 lira, erkek işçiler de Ardahan'da günlük 53,67 lira ücret aldı.

En düşük ücret ise kadın tarım işçileri için 22,45 lira ile Balıkesir, erkek tarım işçileri için 28,26 lira ile Hatay'da gerçekleşti.

Antalya kadın işçiler için Bursa da erkek işçiler için sürekli tarım işçilerine en fazla ortalama aylık ücretin ödendiği iller oldu.

Geçen yıl Antalya'da sürekli tarım işçisi kadınlara 759,87 lira ödendi. Bursa'da da sürekli tarım işçisi erkeklere aylık ortalama bin 316,67 lira ödeme yapıldı.
En düşük ücretler ise kadın tarım işçileri için 675 lira ile Mersin'de, erkek tarım işçileri için de 718,06 lira ile Malatya ilinde görüldü.

En fazla mevsimlik işçi çapalama ve hasatta

Mevsimlik işçiler tarafından gerçekleştirilen tarımsal faaliyetler incelendiğinde çapalama faaliyeti (meyve dip çapası ve meyve arası çapalama dahil) ile hasat (biçme-ürün toplama-söküm) faaliyetinin en fazla mevsimlik işçi çalıştırılan faaliyetler olduğu belirlendi.
Geçen yıl çapalama faaliyeti için seçilmiş ürünlerde en yüksek ortalama günlük ücret, kadın işçiler için 44,32 lira ile fındıkta, erkek işçiler için 49,37 lira ile elmada oldu.

Hasat faaliyeti için de seçilmiş ürünlerde en yüksek ortalama günlük ücret, kadın işçiler için 36,14 lira ile kestanede, erkek işçiler için 56,37 lira olarak fiğde (dane) gerçekleşti.

Mevsimlik tarım işçilerinin sigortadan yararlanma oranı düşük 

TÜİK verilerine göre, mevsimlik tarım işçilerinin neredeyse tamamı SSK sigortası ve tarım sigortasından yararlanmıyor. Sürekli tarım işçilerinin ise yüzde 15,47'si SSK sigortasından, yüzde 5,84'ü tarım sigortasından yararlanıyor.

Mevsimlik tarım işçilerine sağlanan imkanlar için yapılan masrafların yüzde 43,18'ini yemek, yüzde 44,15'ini ulaşım masrafı oluşturuyor. İkramiye ve prim masrafları toplam masrafın yüzde 5,12'sini, tarım sigortası masrafı yüzde 0,02'sini oluşturuyor.

Buna karşın, mevsimlik işçilerin yüzde 37,91'i yemek, yüzde 46,50'si ulaştırma ve sadece yüzde 0,02'si tarım sigortasından yararlanıyor. SSK sigortasından yararlanan mevsimlik işçi ise bulunmuyor.

Sürekli tarım işçilerinin ise yüzde 15,47'si SSK sigortasından, yüzde 5,84'ü tarım sigortasından yararlanıyor. Bu işçilerin, yüzde 33,85'i yemek, yüzde 21,30'u ulaştırma hizmeti alıyor.

Sürekli tarım işçilerine yapılan masrafın yüzde 39,97'si yemek, yüzde 32,44'ü SSK sigortası, yüzde 8,39'u tarım sigortası için kullanılıyor.

Veri kaynağı

Hanehalkı tarım işletmelerinde ücret yapısı istatistikleri, verinin ait olduğu üretim yılında ve tarım işlerinin en yoğun olduğu dönemde, tarımsal amaçlı en az 5 mevsimlik işçi ya da en az bir devamlı işçi çalıştıran tarımsal işletmelerden derleniyor.

2011 Tarımsal İşletmeler (hanehalkı) Ücret Yapısı Araştırması, örnekleme yöntemi ile seçilmiş yerleşim yerlerinde, işçi sayısı ve işletme sayısı açısından belirlenmiş eşik değeri üzerindeki 3 bin 781 tarımsal işletmeyle yüz yüze görüşme şeklinde uygulandı.